بررسی میزان تأثیرگذاری و رضایتمندی تغییر روش تدریس استادمحور به رویکرد نیازمحور در گروه معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی تحول در تدریس دروس معارف با استفاده از مقایسۀ دو روش استادمحور و نیازمحور بود. روش: روش پژوهش حاضر، استفاده از گروههای دست‏نخوردۀ نیمه‏تجربی و از نوع دو گروهی(آزمایشی و گواه) بود. جامعۀ آماری پژوهش، 270 نفر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه است. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ پژوهشگرساخته‏ای است که توسط اساتید صاحب‏نظر تأیید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از نرم‏افزار اس.پی.اس.اس16 و آزمون تی، فریدمن، میانگین رتبه‏ای و همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه، میزان رضایتمندی و تأثیرگذاری در روش نیازمحور نسبت به استادمحور به طور معناداری بیشتر بود. نتایج نشان داد دانشجویانی که با رویکرد نیازمحور درس را فرا گرفته‏اند، میانگین نمرۀ بالاتری دارند و اختلاف معنادار است. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه، میزان بالای تأثیر و رضایت دانشجویان در فراگیری به روش نیازمحور را نشان می‏دهد. ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان و افزایش روحیۀ تفکر نقّادانه در آنان، بر لزوم توجه به این روش و به کارگیری آن در فرایند آموزشی تأکید می‏کند.